Κατηγορία: Κείμενα

Tο κράτος και κάθε κράτος έχει μεγάλη ανάγκη για να προστατέψει την εξουσιαστική του οντότητα, για παραμένει αλώβητο με τα εθνικά ιδεώδη του, την δημιουργία στρατού και την ύπαρξη αστυνομίας. Αυτό αναδεικνύει ουσιαστικά το φασιστικό του προσωπείο σε κάθε έκφανσή του. Οι αιτιολογίες των άυλων ιδεωδών περί πατρίδας, συνόρων και φυσικά εχθρικών λαών μόνο μέσα απο το θέατρο του παραλόγου μιας θητείας επιβαλλομένης για τους πολίτες του ευσταθεί, για τα μολυβένια στρατιωτάκια που θα τηρήσουν το “χρέος” για την μαμά πατρίδα.

Το κράτος με την δημιουργία στρατού επιφυλάσσει για τους πολίτες του και όσο διαρκεί η θητεία παντελή έλλειψη κάθε είδους δικαιωμάτων, αφού είναι απλά κρέας για τα κανόνια τους. Μόνο οι πειθήνιοι δούλοι ειναι χρειαζούμενοι. Το προσωπικό που υπηρετεί, απο την άλλη μεριά θα τηρήσει με κριτήρια εξουσιασμού την ουσιά της ύπαρξης του σε καθημερινή βάση, και με ιδιαίτερη προσύλωση στον φασισμό. Εδώ δεν χωρά καμιά έννοια δημοκρατίας και δικαιωμάτων.

Στα πλαίσια αυτά ο στρατός και ο στρατιωτικός δικαστικός μηχανισμός εντείνουν την οικονομική και δικαστική καταστολή ενάντια στους ολικούς αρνητές στράτευσης, με έκδοση ενταλμάτων σύλληψης με την αυτόφωρη διαδικασία, με την επιβολή οικονομικών προστίμου ύψους 6000,00, με απαγόρευση εξόδου από την χώρα και με επανειλημμένες ενοχλήσεις σε σπίτια.

Το στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Χάρη Ρίτσιου στις 25 Ιουνίου 2014, είναι απέναντι στη στρατιωτική καταστολή που επιφυλάσσει στους αρνητές στράτευσης το κράτος. Είναι η πραγματικότητα της καταστολής των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας.

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Η δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΔΙΑΔΡΟΜΗ” – φύλλο Ιούνη 2004.
Πηγή αναδημοσίευσης
https://athens.indymedia.org/post/233704/

Εκδήλωση συζήτηση και μπάρ οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα.
Πέμπτη 19/6  21:00  Κατάληψη Ματσάγγου-Βόλος

Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου

Εργασιακό μεσαίωνα καταγγέλουν οι καθαρίστριες στο ιδιωτικό συνεργείο που έχει αναλάβει την καθαριότητα του νοσοκομείου. Όπως χαρακτηριστικά καταγγέλουν, για ακόμη μια φορά τους οφείλονται δεδουλευμένα μηνών. Δεν γνωρίζουν τι χρήματα “έχουν να λαμβάνουν”, αφού κάθε φορά οι αποδοχές τους είναι περισσότερο ψαλιδισμένες, μάλιστα ότι για άλλα ωράρια έχουν υπογράψει συμβάσεις, άλλα ωράρια εργάζονται πραγματικά και για πολύ λιγότερες ώρες τελικά αμείβονται. Έχουν υπογράψει συμβάσεις για 4ωρη απασχόληση ενώ δουλεύουν 5 ώρες και πλέον, μερικές φορές γίνονται και διπλοβάρδιες. Ενώ τους έγινε μείωση 20% για δεύτερη φορά φέτος σε ώρες απο την μεριά του εργοδότη χωρίς καμία συμβάση, τυπικά τα “χαρτιά μιλάνε” για άλλο ημερομίσθιο. Όσες δεν απασχολούνται Σάββατο λογίζεται σαν άδεια ενώ για την ασφάλισή τους δηλώνουν πλήρη άγνοια.

Στο τομέα της καθαριότητας δημόσιων κτιρίων στην Μαγνησία το αναλαμβάνουν το πλήθος εργολάβων και εταιρειών που έχουν δημιουργηθεί. Οι συνθήκες εργασίας θυμίζουν κάτεργο αφού η οποιαδήποτε διαφωνία ή αντίρρηση απο την μεριά των εργαζομένων σημαίνει και την απόλυση τους. Η διοίκηση του νοσοκομείου λειτουργεί κατευναστικά, αφού “διαβεβαιώνει οτι θα αναζητηθούν ευθύνες εάν υπάρχουν, στην νέα σύμβαση που θα υπογράψει ο ανάδοχος του έργου της καθαριότητας καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη διαγωνισμός. Επίσης ότι θα υπάρχουν σαφείς δεσμεύσεις για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας”.

Ωστόσο όμως απο τον φεβρουάριο που έγινε ο διαγωνισμός μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ανάδοχος, παρά δίνονται διαρκείς παρατάσεις στην παρούσα εργολαβία και όπως καταγγέλουν οι καθαρίστριες δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για τα όσα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι ίδιες.

Η Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου στέκεται αλληλέγγυα στο πλευρό του αγώνα των καθαριστριών του νοσοκομείου, όπως και σε κάθε αγώνα ανθρώπων που διεκδικούν το δίκαιο αντίτιμο της εργασίας τους, απέναντι στην εργασιακή δουλεία των εργοδοτών-καπιταλιστών που καταπατούν κάθε έννοια και μορφή εργασιακών δικαιωμάτων. Τα σύγχρονα κάτεργα που επιβάλουν θα ανατραπούν απο τους ίδιους τους εργαζομένους/ες.

Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου

Το πρώτο πράγμα λοιπόν που απασχολεί όλες τις εξουσιαστικές κατηγορίες και τους μηχανισμούς που τις στηρίζουν είναι να περιορισθεί η αποχή απο την εκλογική διαδικασία. Μνημονιακοί και αντι-μνημονιακοί σκίζονται να πείσουν για το αισχρό αυτονόητο της προσέλευσης στην κάλπη. Η προβατοποίηση των κομματικών “μαντριών” σε όλο της το μεγαλείο.

Οι μνημονιακοί καλούν σε συμμετοχή γιατί όπως απειλούν, η καταστροφή της οικονομίας της χώρας βρίσκεται στην εξώπορτα του ευρώ. Χωρίς φυσικά να μετρούν για αυτούς η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση του επιπέδου ζωής μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Ενώ απο την άλλη μεριά οι αντι-μνημονιακοί γιατί υπόσχονται να την επαναδιαπραγματευτούν… ή να την “εξαφανίσουν”. Το ότι και οι μέν και οι δέ είναι απατεώνες κάνει μπάμ. Όλοι γνωρίζουμε πως οι αποφάσεις έχουν παρθεί ερήμην όλων μας και για τις επόμενες δεκαετίες. Άρα όσοι συμμετέχουν στην εκλογική σφαγή επικυρώνουν τα ήδη αποφασισμένα.

Όσοι ψηφίσουν λοιπόν θα επικυρώσουν έμμεσα την εκχώρηση στο Ευρωπαϊκό τραπεζικό συστήμα να διαφεντεύει τις ζωές μας ώς άλλος μέγας φεουδάρχης μέσω των εκφραστών της πολιτικής του. Οι ψευδεπίγραφες κορώνες δεν αποτελούν παρά μία παγίδα για ηλίθιους. Επίσης μια άλλη παράμετρος, είναι ότι οι παραδοσιακοί “πελάτες” της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της χρυσής αυγής ή του Πάνου Καμμένου αναμειγνύονται με πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και της αριστεράς σε ατελείωτο κουβάρι εκτόνωσης του συλλογικού θυμικού. Το ίδιο συμβαίνει και στην αντίπερα όχθη, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, και ΔΗΜΑΡ έχουν ανοίξει τις φιλόξενες αγκάλες τους για τους “απολωλότες” ψηφοφόρους του διπολισμού. Για ποιά κατάρευση πολιτικού σκηνικού μιλά κανείς χωρίς ουσιαστικά να είναι υποκριτής;

Όσο για τα διλλήματα που βάζουν οι αξιοθρήνητοι κομματάρχες και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα τους αυτό είναι για γέλια. Το ζήτημα “ευρώ ή δραχμή” τελικά ρυθμίζει απλά το εκλογικό αποτέλεσμα για όσους υπηρετούν τα συμφέροντα και τον τρόπο της νομής της εξουσίας. Θα πρέπει να θεωρείται λοιπόν γελοίο ακόμα και γι’αυτούς τους θιασώτες της “ταξης και της ηθικής” να βρίσκουν έκφραση στο πρόσωπο του Σαμαρά που θέλει να ανακαταλάβει τις πόλεις απο τους “λαθρομετανάστες”. Αλλά ο εκλογικός τσαρλατανισμός των ηθικών αυτουργών του υγρής τάφρου που λέγεται αιγαίο πέλαγος, δεν θα τελειώσει προφανώς για να εξυπηρετήσει το πρόστυχο “κοινό αίσθημα” εκλογικά, έπεται συνέχεια. Ακόμα μικρότερη σημασία για τους εξουσιαστές έχει αν χαθούν ανθρώπινες ζωές, απο τον “οδοστρωτήρα” που εξομαλύνει το έδαφος για την εξασφάλιση των συμφερόντων τους.

Σημασία για μας έχει το γεγονός ότι εξακολουθούν να μολύνουν το περιβάλλον, να εξοντώνουν ανθρώπους σε πολέμους, ή επειδή τους επιβάλουν την ανέχεια, ή τους αναγκάζουν με τη βία της πείνας και της φτώχειας, εκατομμύρια να αφήνουν τις εστίες τους, ενώ τα κυρίαρχα σύνορα μιας ευρώπης είναι κλειστά και αιματοβαμμένα απ’ έξω. Μας καλούν να διαλέξουμε ανάμεσά τους, δεξιοί και αριστεροί και πάει λέγοντας τονίζοντας ότι η κατ’ επίφαση Δημοκρατία τους αποθεώνεται απο την μεγαλύτερη συμμετοχή στις κάλπες.

Εμείς ώς αναρχικοί λέμε ότι δεν πρέπει να τους παραδοθούμε, να μην συμμετέχουμε στο εκλογικό πανηγυράκι, σαν μια ένδειξη αυτοσεβασμού, αλλά και μια προειδοποίηση πρός όλα τα κόμματα, ότι δεν είμαστε του χερίου τους. Η εκλογική απεργία αυτή τη φορά με δεδομένη τη συμμετοχή πολλών κομμάτων αποκτά άλλη βαρύτητα. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως δεν επιθυμούμε να αντικαταστήσουμε μια κυβέρνηση με μια άλλη, και ότι δεν θα δώσουμε την παραμικρή στήριξη στην αριστερά γιατί δεν σκοπεύουμε να δυναμώσουμε το κράτος και την εξουσία με κανένα τρόπο.

Κέρδος για μας δεν είναι τα ψίχουλα που μερικές φορές πετούν οι εξουσιαστές απο το τραπέζι τους. Η συμμετοχή τα 3 τελευταία χρόνια πλήθους ανθρώπων σε δυναμικές κινητοποιήσεις που κύκλωναν τη βουλή είναι το αποτέλεσμα που μετράει, όπως και η μη συμμετοχή στην εξουσιαστική τους παρωδία. Το τι θα γυρέψουν όσοι συμμετέχουν σε έναν αυριανό ξεσηκωμό ανατροπής του “σκηνικού” είναι προφανές πως ακόμα διαμορφώνεται. Ας βάλουμε τους παλιάτσους στην θέση τους και ας αγωνιστούμε ώστε οι καταπιεσμένοι να μην απλά καλύτερες συνθήκες “δουλείας”. Η συνειδητή αποχή απο τις εκλογές αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε προοπτικής για τις μελλοντικές κοινωνικές “αντιπαραθέσεις” στο δωσμένο κυρίαρχο περιβάλλον.

Γι ‘αυτό και μέσω της αποχής τραβάμε πιο πολύ τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε κυβερνώντες και κυβερνωμένους υποτακτικούς όπως μας θέλουν. Θέλουμε και ευελπιστούμε πως όσοι περισσότεροι επιθυμούν να αγωνιστούν δίπλα στους αναρχικούς σαν σύντροφοι στους δρόμους και όχι ως στρατολογημένοι, ως αγωνιστές και όχι ως συμμορίες, αυτό θα αποτελέσει κοινωνική απομάκρυνση ακόμα περισσότερη απ’ το εκλογικό τους αλισβερίσι και θα επιταχύνει τις διεργασίες μιας κοινωνικής και συνειδητής επανάστασης.
Σαμποτάζ λοιπόν στην κοινωνική γαλήνη και την σταθερότητα του πολιτικού σκηνικού.

Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου

Η Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου καταγγέλει την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τις δυνάμεις καταστολής του Δένδια, για τις τρομοκρατικές εισβολές στα σπίτια “γνωστών-άγνωστων” για εκείνους, συντρόφων Αντεξουσιαστών για εμάς. Οι τρομοκρατικές εισβολές στις οικογένειες Αντεξουσιαστών όπως παράλληλα και οι απαγορεύσεις διαδηλώσεων και η υπόθαλψη των Νεοναζί της χ.α. απο τις αρχές και την αστυνομία αποδεικνύουν χούντα σε αστικό περίβλημα δημοκρατίας.

Η προστασία του κράτους καταστολής για μια ακόμα φορά απέδειξε τον χείριστο παρακρατικό ρόλο των Νεόναζι και τον λόγο που υπάρχουν, ειδικά με την βεβήλωση στο σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την επίθεση στο αναρχικό στέκι Ρεσάλτο. Όλα αυτά έναν σκοπό έχουν, να τσακίσουν και να τρομοκρατήσουν το αναρχικό κίνημα, ακόμα και όσους αντιστέκονται. Διότι ίσως υπάρξουν οι συνθήκες κοινωνικής εξέγερσης ενάντια στα αλλεπάληλα μνημόνια, την μαζική ανεργία, πείνα και εξαθλίωση.

Διαλύοντας και καταπατώντας τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες η αστυνομία και η αντιτρομοκρατική υπηρεσία, καθοδηγούμενη απο τις εντολές των εξουσιαστών της επιδεικνύει το φοβικό κράτος απέναντι στην εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους. Όλα αυτά που κερδήθηκαν με συνεχείς αντικρατικούς αγώνες και αίμα δεν θα τα αφήσουμε να παραδοθούν -ποσο μάλλον οι σύντροφοι μας- στον κάθε Δένδια. Καλούμε όσους έχουν την φλόγα της αντίστασης και της αντικρατικής πάλης να σταθούμε ενάντια στην κρατική βία και τρομοκρατία το φασισμό και την εθνικιστική παράνοια. Μέσα απο τους αγώνες μας και τις κινητοποιήσεις μας στους δρόμους.

Λέμε όχι στην χρήση του στρατηγείου Λάρισας σαν ορμητήριο για την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Κεντρική Αφρική.

Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου

Η Αλληλεγγύη μας στον αγωνιστή Σπύρο Στρατούλη είναι η δικιά μας απάντηση στην ιδεολογική καταστολή και την άκρατη τρομοκρατία του αστικού-μνημονιακού κράτους. Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης κρατούμενος των φυλακών Λάρισας στην Ελλάδα, έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 11 Νοεμβρίου 2013. Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης είναι κρατούμενος ήδη 22 χρόνια και σε λίγο καιρό θα αποφυλακιζόταν. Για το λόγο αυτό και στο πλαίσιο της “επανακοινωνικοποίησής” του, η διοίκηση των φυλακών Λάρισας του επέτρεπε καθορισμένες άδειες εξόδου από τη φυλακή. Ξαφνικά, η χορήγηση των αδειών σταμάτησε, γιατί η αστυνομία (κράτος) με την γνωστή της τεχνική, κατασκευής ενόχων, γραφειοκρατικά τον ενέπλεξε σε μια πολιτική υπόθεση με την αυθαίρετη ονομασία “Στέκια Θεσσαλονίκης”. Η αστυνομία-κράτος σαν καλός σύγχρονος χωροφύλακας τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί 60 άτομα του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου, τα οποία συμμετέχουν σε πολιτικές δράσεις που η αστυνομία θεωρεί “παραβατική συμπεριφορά”.

Τα 60 αυτά άτομα, μέχρι να γίνει η δίκη, αφέθηκαν ελεύθερα από τον ανακριτή, αλλά για τον Σπύρο Στρατούλη, η Διοίκηση και το αρμόδιο Συμβούλιο των φυλακών τού στερεί τις άδειες, στηριζόμενο στη παράγραφο 2 του άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κωδικα, σύμφωνα με την οποία δεν δίδονται άδειες σε κρατουμένους για τους οποίους εκρεμμεί ποινική διαδικασία για αξιόποινη ποινική πράξη σε βαθμό κακουργήματος. Άραγε είναι κακουργηματική πράξη ή όποια πολιτική δράση, θα αναρωτηθεί εύλογα κανείς;. Με δεδομένο ότι ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης δεν έχει κριθεί προφυλακιστέος από τον ανακριτή, που σημαίνει ότι δεν κρίνεται ύποπτος φυγής, δεν υπάρχει λόγος να στερηθεί των αδειών του, και έχοντας ήδη εκτίσει μεγάλο μέρος της ποινής του. Η αστυνομία-κράτος για άλλη μια φορά “μεταφράζει” κατά το δοκούν τους νόμους της αστικής δημοκρατίας ώστε να λειτουργεί τελικά η ίδια μεθοδικά σαν παρακράτος. Η αστυνομία-κράτος λειτουργώντας απολυταρχικά και με διαδικασίες θεμιτών και αθέμιτων μέσων προτάσσει την δικιά της άγραφη “ηθική”. Εναντιώνεται στους αγωνιστές-συντρόφους ρίχνοντας κατά μέρος οποιοδήποτε προσωπείο, που θεατρικά κατασκευάζει απο τα ΜΜΕ περί αστικής ισότητας-ισονομίας, καταπατώντας βάναυσα κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες των φυλακισμένων ενάντια στην αυθαιρεσία και την βία των ανθρωπο-φυλάκων που εξυπηρετούν το μηχανισμό εγκλεισμού και άγριας καταστολής μέσα στίς φυλακές. Ο αγώνας του ειναι πολιτικός και απέναντι στους ανθρωποφύλακες. Ο αγωνιστής Σπ. Στρατούλης είναι ένας ακόμα άνθρωπος-αγωνιστής στη μακριά λίστα κρατουμένων που βιώνουν πλήρη & αυθαίρετη καταστολή των δικαιωμάτων τους με διαδικασίες που θυμίζουν μεσαίωνα απο ένα κράτος που υποτίθεται σύμφωνα με τους νόμους του, σωφρονίζει. Ομως η δίωξή του είναι πολιτική δίωξη και άρα η εκτελεστική εξουσία (δικαιοσύνη) στο πρόσωπό του δείχνει τον τιμωρητικό της ρόλο, όπως πολλές φόρες παλιότερα. Για πολλοστή φορά το κράτος με την εκτελεστική του εξουσία δημιουργεί συνθήκες και διαδικασίες “λευκών κελίων” έναντι των πολιτικών του κρατουμένων. Η απεργία πείνας είναι ο μοναδικός τρόπος που έχει για να διαδηλώσει την καταπάτηση και την καταστολή που εχει δεχτεί, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή του. Ο αγώνας του είναι απέναντι απο το κράτος που καλλιεργεί και επιβάλει τη βαναυσότητα του.

• Ο αγώνας του ειναι ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μας είναι για την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ του ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ 
• Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΠ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.

Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου