Το πρώτο πράγμα λοιπόν που απασχολεί όλες τις εξουσιαστικές κατηγορίες και τους μηχανισμούς που τις στηρίζουν είναι να περιορισθεί η αποχή απο την εκλογική διαδικασία. Μνημονιακοί και αντι-μνημονιακοί σκίζονται να πείσουν για το αισχρό αυτονόητο της προσέλευσης στην κάλπη. Η προβατοποίηση των κομματικών “μαντριών” σε όλο της το μεγαλείο.
Οι μνημονιακοί καλούν σε συμμετοχή γιατί όπως απειλούν, η καταστροφή της οικονομίας της χώρας βρίσκεται στην εξώπορτα του ευρώ. Χωρίς φυσικά να μετρούν για αυτούς η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση του επιπέδου ζωής μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Ενώ απο την άλλη μεριά οι αντι-μνημονιακοί γιατί υπόσχονται να την επαναδιαπραγματευτούν… ή να την “εξαφανίσουν”. Το ότι και οι μέν και οι δέ είναι απατεώνες κάνει μπάμ. Όλοι γνωρίζουμε πως οι αποφάσεις έχουν παρθεί ερήμην όλων μας και για τις επόμενες δεκαετίες. Άρα όσοι συμμετέχουν στην εκλογική σφαγή επικυρώνουν τα ήδη αποφασισμένα.
Όσοι ψηφίσουν λοιπόν θα επικυρώσουν έμμεσα την εκχώρηση στο Ευρωπαϊκό τραπεζικό συστήμα να διαφεντεύει τις ζωές μας ώς άλλος μέγας φεουδάρχης μέσω των εκφραστών της πολιτικής του. Οι ψευδεπίγραφες κορώνες δεν αποτελούν παρά μία παγίδα για ηλίθιους. Επίσης μια άλλη παράμετρος, είναι ότι οι παραδοσιακοί “πελάτες” της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της χρυσής αυγής ή του Πάνου Καμμένου αναμειγνύονται με πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και της αριστεράς σε ατελείωτο κουβάρι εκτόνωσης του συλλογικού θυμικού. Το ίδιο συμβαίνει και στην αντίπερα όχθη, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, και ΔΗΜΑΡ έχουν ανοίξει τις φιλόξενες αγκάλες τους για τους “απολωλότες” ψηφοφόρους του διπολισμού. Για ποιά κατάρευση πολιτικού σκηνικού μιλά κανείς χωρίς ουσιαστικά να είναι υποκριτής;
Όσο για τα διλλήματα που βάζουν οι αξιοθρήνητοι κομματάρχες και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα τους αυτό είναι για γέλια. Το ζήτημα “ευρώ ή δραχμή” τελικά ρυθμίζει απλά το εκλογικό αποτέλεσμα για όσους υπηρετούν τα συμφέροντα και τον τρόπο της νομής της εξουσίας. Θα πρέπει να θεωρείται λοιπόν γελοίο ακόμα και γι’αυτούς τους θιασώτες της “ταξης και της ηθικής” να βρίσκουν έκφραση στο πρόσωπο του Σαμαρά που θέλει να ανακαταλάβει τις πόλεις απο τους “λαθρομετανάστες”. Αλλά ο εκλογικός τσαρλατανισμός των ηθικών αυτουργών του υγρής τάφρου που λέγεται αιγαίο πέλαγος, δεν θα τελειώσει προφανώς για να εξυπηρετήσει το πρόστυχο “κοινό αίσθημα” εκλογικά, έπεται συνέχεια. Ακόμα μικρότερη σημασία για τους εξουσιαστές έχει αν χαθούν ανθρώπινες ζωές, απο τον “οδοστρωτήρα” που εξομαλύνει το έδαφος για την εξασφάλιση των συμφερόντων τους.
Σημασία για μας έχει το γεγονός ότι εξακολουθούν να μολύνουν το περιβάλλον, να εξοντώνουν ανθρώπους σε πολέμους, ή επειδή τους επιβάλουν την ανέχεια, ή τους αναγκάζουν με τη βία της πείνας και της φτώχειας, εκατομμύρια να αφήνουν τις εστίες τους, ενώ τα κυρίαρχα σύνορα μιας ευρώπης είναι κλειστά και αιματοβαμμένα απ’ έξω. Μας καλούν να διαλέξουμε ανάμεσά τους, δεξιοί και αριστεροί και πάει λέγοντας τονίζοντας ότι η κατ’ επίφαση Δημοκρατία τους αποθεώνεται απο την μεγαλύτερη συμμετοχή στις κάλπες.
Εμείς ώς αναρχικοί λέμε ότι δεν πρέπει να τους παραδοθούμε, να μην συμμετέχουμε στο εκλογικό πανηγυράκι, σαν μια ένδειξη αυτοσεβασμού, αλλά και μια προειδοποίηση πρός όλα τα κόμματα, ότι δεν είμαστε του χερίου τους. Η εκλογική απεργία αυτή τη φορά με δεδομένη τη συμμετοχή πολλών κομμάτων αποκτά άλλη βαρύτητα. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως δεν επιθυμούμε να αντικαταστήσουμε μια κυβέρνηση με μια άλλη, και ότι δεν θα δώσουμε την παραμικρή στήριξη στην αριστερά γιατί δεν σκοπεύουμε να δυναμώσουμε το κράτος και την εξουσία με κανένα τρόπο.
Κέρδος για μας δεν είναι τα ψίχουλα που μερικές φορές πετούν οι εξουσιαστές απο το τραπέζι τους. Η συμμετοχή τα 3 τελευταία χρόνια πλήθους ανθρώπων σε δυναμικές κινητοποιήσεις που κύκλωναν τη βουλή είναι το αποτέλεσμα που μετράει, όπως και η μη συμμετοχή στην εξουσιαστική τους παρωδία. Το τι θα γυρέψουν όσοι συμμετέχουν σε έναν αυριανό ξεσηκωμό ανατροπής του “σκηνικού” είναι προφανές πως ακόμα διαμορφώνεται. Ας βάλουμε τους παλιάτσους στην θέση τους και ας αγωνιστούμε ώστε οι καταπιεσμένοι να μην απλά καλύτερες συνθήκες “δουλείας”. Η συνειδητή αποχή απο τις εκλογές αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε προοπτικής για τις μελλοντικές κοινωνικές “αντιπαραθέσεις” στο δωσμένο κυρίαρχο περιβάλλον.
Γι ‘αυτό και μέσω της αποχής τραβάμε πιο πολύ τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε κυβερνώντες και κυβερνωμένους υποτακτικούς όπως μας θέλουν. Θέλουμε και ευελπιστούμε πως όσοι περισσότεροι επιθυμούν να αγωνιστούν δίπλα στους αναρχικούς σαν σύντροφοι στους δρόμους και όχι ως στρατολογημένοι, ως αγωνιστές και όχι ως συμμορίες, αυτό θα αποτελέσει κοινωνική απομάκρυνση ακόμα περισσότερη απ’ το εκλογικό τους αλισβερίσι και θα επιταχύνει τις διεργασίες μιας κοινωνικής και συνειδητής επανάστασης.
Σαμποτάζ λοιπόν στην κοινωνική γαλήνη και την σταθερότητα του πολιτικού σκηνικού.
Συσπείρωση Αναρχικών Βόλου
